Budowa, struktura i funkcje skóry człowieka

Skóra (gr. derma) stanowi zewnętrzną powłokę ciała i składa się z dwóch warstw:

• naskórka,
• skóry właściwej.

Grubość skóry człowieka waha się od 0,3 mm do 4 mm w zależności od okolicy ciała, wieku i płci, a jej całkowita powierzchnia wynosi do 2 m2. Skóra leży na warstwie tkanki łącznej właściwej luźnej, nazywanej tkanką podskórną¹.

Budowa i funkcje skóry¹

Naskórek (epidermis)

Naskórek jest nabłonkiem wielowarstwowym płaskim rogowaciejącym. Zbudowany jest głównie z komórek nabłonkowych zwanych keratynocytami. Wytworami naskórka są włosy, paznokcie i gruczoły.

Skóra właściwa (cutis vera)

Skóra właściwa jest zbudowana z tkanki łącznej właściwej, zawierającej liczne naczynia krwionośne, limfatyczne, nerwy i gruczoły. Znajdują się w niej również receptory czuciowe: dotyku, nacisku i drgań.

Wśród funkcji skóry możemy wymienić:

• ochronę przed wpływem czynników zewnętrznych,
• ochronę przed utratą wody,
• syntezę witaminy D3,
• udział w termoregulacji.

Rola skóry²

Skóra to największy organ człowieka, który pełni wiele funkcji. Jej głównym zadaniem jest ochrona, w tym przed czynnikami fizycznymi, takimi jak tarcia, substancjami chemicznymi, infekcjami, jak również szkodliwym promieniowaniem UV. Poza ochroną przed czynnikami zewnętrznymi, skóra odpowiada również za nasze doznania zmysłowe – za pośrednictwem znajdujących się w niej zakończeń nerwowych otrzymujemy informacje o otaczającym nas świecie. Te doświadczenia to odczuwanie gorąca, zimna, bólu, kojącego dotyku przyjaciół i bliskich.

Inną istotną funkcją skóry jest regulowanie ciepłoty ciała. Gdy jest zimno, zmniejsza się wydzielanie potu i ukrwienie skóry, co pozwala nam utrzymać stałą temperaturę organów wewnętrznych.

BIBLIOGRAFIA

¹ Sawicki W. Histologia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005; 515–529.
² Richardson M. Understanding the structure and function of the skin. Nurs Times 2003; 99 (31): 46–48.